Północ – dzielnica obejmująca północną część miasta Szczecina, która grupuje 7 jednostek pomocniczych miasta – osiedli. Według danych z 27 marca 2016 w dzielnicy zameldowanych na pobyt stały było 56 404 osób [2] . W latach 1954–1975 nosiła nazwę "Nad Odrą". Obecna dzielnica została ustanowiona w 1990 roku [3] .
Czy zdarzyło Ci się być na szczycie góry i zastanawiać się na jakie pasmo górskie właśnie patrzysz? Jeśli tak to po przeczytaniu tego wpisu następnym razem będziesz w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Gotowy – no to wyruszamy na naszą przygodę z kompasem. Czym jest kompas? Zacznijmy od rzeczy podstawowej, czyli od odpowiedzi na pytanie czym jest kompas. Mówiąc najprościej: kompas to przyrząd służący do wyznaczania kierunków geograficznych. Dzięki niemu szybko i prosto określimy gdzie jest północ. Jeśli zastanawiasz się po co Ci ta wiedza – już tłumaczę. Określenie stron świata jest niezbędne do poprawnego korzystania z mapy. Trzeba bowiem wiedzieć, że mapa i kompas to dwie połówki jednego jabłka – kompas bez mapy na niewiele się zda, ale i korzystanie z samej mapy bez kompasu może być utrudnione. Korzystania z kompasu ma również inne zalety. Dzięki niemu nie zgubisz szlaku, będziesz mógł poruszać się w górach we mgle, no i najważniejsze – poczujesz się jak prawdziwy odkrywca :) Kierunki świata Biorąc do ręki kompas zobaczymy igłę magnetyczną oraz tarczę na której znajdują się litery N- E-S-W, za pomocą których określane są kierunki świata. N (z ang. north ) oznacza północ i jest to azymut 0° E (z ang. east) oznacza wschód i jest to azymut 90° S (z ang. south ) oznacza południe i jest to azymut 180° W (z ang. west) oznacza zachód i jest to azymut 270° Na początku oznaczenia literowe mogą sprawiać problem, dlatego dla łatwiejszego zapamiętania proponuję mały trik. Na Ekranie Siedzi Wrona. Wystarczy zapamiętać to z pozoru pozbawione sensu zdanie i w myślach umiejscowić pierwsze litery poszczególnych słów na tarczy kompasu zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Metoda wypróbowana i sprawdzona w boju :) Praktyka z kompasem Skoro główne kierunki mamy omówione, czas na kierunki pośrednie. Kierunki pośrednie pierwszego stopnia są oznaczone następująco: NE oznacza północny wschód i jest to azymut 45° SE oznacza południowy wschód i jest to azymut 135° SW oznacza południowy zachód i jest to azymut 225° NW oznacza północny zachód i jest to azymut 315° Są jeszcze kierunki pośrednie drugiego i trzeciego stopnia, a pełny zestaw obejmuje 32 kierunki. Na szczęcie do naszych celów ich znajomość nie jest konieczna. Czym jest azymut w kompasie? Pora na azymut czyli kąt pomiędzy kierunkiem północnym a wybranym punktem liczony zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Opis może wydawać się skomplikowany, ale z poniższym rysunkiem powinno być dużo łatwiej. Czym jest azymut Orientowanie mapy Skoro potrafimy już wyznaczyć północ, znamy kierunki i wiemy czym jest azymut to pora sięgnąć po mapę. W pierwszej kolejności powinniśmy przeprowadzić jej orientowanie. Pod tym zawiłym terminem kryje się takie ustawienie mapy, aby kierunki świata wyznaczone przez kompas zgadzały się z kierunkami świata naniesionymi na naszą mapę (zgodnie z przyjętą konwencją północ znajduje się na górze mapy). Oczywiście obracamy mapą, a nie kompasem :) Praktyka z kompasem I teraz możemy sprawdzić jak nazywa się interesujący nas szczyt. Wystarczy, że określimy na jakim azymucie się on znajduje, a następnie przyłożymy kompas do mapy i odczytamy jego nazwę. Prawda, że proste? Kompas a busola Często zdarza się, że jedna osoba korzysta z busoli, a inna z kompasu. Różnica generalnie sprowadza się do budowy i łatwości korzystania w określonych warunkach. Kompas składa się z igły magnetycznej (czyli małego podłużonego magnesu ułożonego na pionowej osi) oraz róży kompasowej (czyli tarczy z podziałką kątową). Busola jest bardziej rozbudowana i posiada dodatkowo wyskalowany obrotowy limbus (obrotowy pierścień z podziałką w stopniach), przyrządy celownicze (muszka i szczerbinka) ułatwiające pomiar kątów przy wyznaczaniu azymutu oraz lusterko, które pozwala na jednoczesne celowanie i kontrolowanie wskazań igły magnetycznej. Przyjmuje się, że kompas jest lepszy do pracy z mapą, a busola do nawigowania. Różne wielkości kompasów Ciekawostki związane z kompasem Z kompasu nie należy korzystać w pobliżu magnesów i ferromagnetyków (żelazo, stal, nikiel) oraz linii energetycznych, bowiem zakłócają one naturalne pole magnetyczne Ziemi, co powoduje przekłamania pomiaru. Należy także pamiętać, że biegun magnetyczny Ziemi nie pokrywa się z biegunem geograficznym. Różnica pomiędzy tymi dwoma biegunami to deklinacja. Na szczęście w przypadku terytorium Polski nie jest ona znaczna i na potrzeby turystyki rekreacyjnej może być pomijana. Na zakończenie mała ciekawostka – jak podaje polski Podręcznik terenoznawstwa dla podoficerów (z 1928 roku) deklinacja dla Warszawy wynosi 3° na zachód (deklinacja jest zmienia w czasie więc obecnie 2020 r. Wynosi ponad 6° na zachód – za zwrócenie uwagi na ten fakt dziękuję Michałowi) – poniżej link do wspomnianej publikacji dla zainteresowanych (str. 162): uwaga duży plik około 37 MB – może się długo ładować PODRECZNIK_TERENOZNAWSTWA_DLA_PODOFICEROW_1928_small Koniecznie dajcie znać czy zdarza Wam się korzystać z kompasu oraz pochwalcie się Waszymi doświadczeniami oraz sprawdzonymi trikami ułatwiającymi orientację w terenie.
Szczegółowa mapa Włoch pokazuje oznaczoną i dużą mapę kraju Włochy. Ta szczegółowa mapa Włoch pozwoli Ci zorientować się w terenie Włoch w Europie. Szczegółowa mapa Włoch jest dostępna do pobrania w formacie PDF, do druku i bezpłatnie. Włochy są podzielone na 20 regionów, jak widać na szczegółowej mapie Włoch (regioni
Kategoria artykułu: Terenoznawstwo W naszym poradniku poznasz także techniki improwizowanego określenia kierunków świata oraz dowiesz się jak samemu zbudować kompas!Poradnik ten może być traktowany także jako wprowadzenie do terenoznawstwa. Wiedza którą tutaj zdobędziesz przyda Ci się zarówno podczas wędrówek, wakacji, a także bardziej ekstremalnych kierunków świataPo co nam w ogóle kierunki świata? Przecież możemy iść cały czas prosto! Niestety, ale rzeczywistość nie wygląda tak kolorowo. Dlaczego? W terenie występuje wiele przeszkód które musimy omijać na przykład drzewa, kamienie czy trudne do przejścia tereny – już sama ta czynność może sprawić że zbłądzisz z drogi. W dodatku człowiek nigdy nie idzie całkowicie prosto! Jeśli jeździsz na rowerze na pewno zauważyłeś że jak chcesz wyprzedzić pieszego on nie idzie prosto tylko lekko zbacza z drogi – nie robi Ci tego na złość, ludzie tak po prostu mają. Dlatego aby trafiać do celu ludzie określili kierunki świata po angielskuZacznijmy od podstaw, a mianowicie od róży wiatrów, czyli od angielskaNazwa polskaSkrótPełna nazwaSkrótPełna nazwaNNorthPłPółnocEEastWWschódSSouthPdPołudnieWWestZZachódJak zapamiętać kierunki świataW tym miejscu dam Ci wskazówkę jak łatwo zapamiętać angielskie skróty kierunków świata. Zapewne znasz angielskie słówko “news”. Widzisz je codziennie w filmach, w internecie, czasem w gazetach. Jeżeli zamienisz dwie ostatnie literki wyjdzie Ci NESW co jest skrótem od NorthEastSouthNews. Proste prawda? Wystarczy jedynie pamiętać żeby zamienić dwie ostatnie litery w wyrazie się jeszcze spotkać z kierunkami Północy – Zachód , Południowy- Zachód, Południowy Wschód i Północny Wschód – co oznacza kierunek np. pomiędzy Północą a kierunków świata kompasemSkoro już poznałeś róże wiatrów i kierunki świata pora przejść do określania kierunków świata za pomocą kompasu czy busoli. Ale na początku pora odpowiedzieć sobie czym się różni kompas od busoli. Tutaj spotkałem się z dwoma teoriami dotyczącymi tego podziału. Według pierwszej – zasłyszanej przy okazji szkoleń – w kompasie porusza się tylko igła wskazując północ, a w busoli porusza się specjalna tarcza która wskazuje wszystkie kierunki świata – teoria ta ma tę wadę, że nie sprawdza się w przypadku urządzeń używanych na jednostkach wodnych – jak to zauważył jeden z naszych czytelników Dh Edek. Tak więc sięgnąłem do podręcznika terenoznawstwa autorstwa Sławomira Mazur gdzie znajduje się następujący podział:Kompas to pudełko z podziałką w stopniach i igłą magnetyczną (zawieszoną na ostrzu). Busola to kompas z przyrządami celowniczymi1– i ten podział uważam za kompas jak i busola działa na tej samej zasadzie i służy do określania kierunków geograficznych. Przy określaniu kierunku za pomocą kompasu lub busoli pamiętaj o kilku podstawowych zasadach:Przyrząd musi być w pozycji poziomej (droższe modele mają wbudowaną poziomice) – gdy będziesz trzymał kompas krzywo on będzie błędnie wskazywać kierunki przyrządu nie może być części metalowych i urządzeń elektrycznych (takich jak noże, metalowe klamy w pasku, telefony komórkowych itp.). Ich obecność zakłóca sprawne działanie kompasu. Najlepiej sprawdzać odczyty z dwóch różnych miejsc upewniając się czy blisko przyrządu nie ma noża lub innych wymienionych wyżej kierunków świataŻeby zobrazować sobie kierunki świata stań prosto z rozłożonymi rękami. Na wprost siebie masz północ (N), za Tobą jest południe (S), po prawej stronie masz wschód (E), a po lewej zachód (W) – ta metoda przydaje się gdy już zlokalizowałeś północ i chcesz określić resztę kierunków świata!Matka ziemia jest wielkim organizmem, a całe życie które na nim istnieje działa według pewnych reguł. Dzięki znajomości tych reguł możesz określić kierunki świata bez użycia odpowiednich kamienie i wolnostojące drzewa są intensywniej porośnięte mchem od strony samotnie rosnących drzew jest grubsza od strony zazwyczaj są bardziej spadziste od strony północnejKorony samotnie stojących drzew liściastych są bardziej rozwinięte po stronie południowej (pamiętaj że na wygląd i wzrost drzewa ma wpływ wiele innych czynników)W ściętych pniach słoje są szersze na południu, a węższe na południowych zboczach gór śnieg szybciej najprawdopodobniej wymyślili Chińczycy około 3000 lat temu. Wykorzystując ich metodę będziesz w stanie samemu zrobić kompas. Czego potrzebujesz?Igły lub małego kawałka lub innego materiału który unosi się na powierzchni znaleźć lub zrobić samemu kałuże. Na wodę kładziesz kawałek małego listka (tak żeby się swobodnie unosił). Igłę pocierasz o ubranie – w ten sposób ją namagnesujesz – i kładziesz na listek. Igła obróci się wskazując kierunek Północ – można jeszcze zrobić za pomocą igły lub żyletki i cieniutkiej żyłki, jednak jest to dość karkołomna metoda. Namagnesowaną igłę lub żyletkę przywiązujesz za pomocą żyłki do gałęzi, a ona obróci się określając kierunek północ – słońce wschodzi na wschodzie?Uwaga! Mówi się że słońce wschodzi na wschodzie, a zachodzi na zachodzie? Oczywiście, ale tylko 22 marca i 23 września. W pozostałe dni występują odchylenia (dlatego mamy krótsze i dłuższe dnie i noce). Jednak i na to jest metoda, mianowicie. Musisz zapamiętać tych kilka prostych informacji:O godzinie słońce jest na godzinie słońce jest na Godzinie słońce jest na określić północ – a właściwie południe – za pomocą zegarka musisz wycelować małą wskazówkę w słońce, a kąt który powstanie między małą wskazówką a godziną dzielisz na pół i w tym miejscu jest południe. Teraz zapewne wydaje Ci się to skomplikowane, ale gdy spojrzysz na poniższe rysunki wszystko stanie się nie brzmi zbyt skomplikowanie i taka też jest ta metoda! Banalnie, wręcz powalająco prosta. Znajdź gałąź długości około 1 metra odetnij z niej wszystkie gałązki i wbij pionowo w ziemie. W miejscu w którym patyk kończy rzucać cień połóż kamień. Odczekaj 15 minut i znów połóż kamień w miejscu gdzie kończy się cień. Linia pomiędzy dwoma kamieniami wyznacza nam kierunek wschód – zachód. A co z północą i południem? Tą informację musisz już zapamiętać: Jeżeli na półkuli północnej postawisz lewą stopę na pierwszym kamieniu, a prawą na drugim Twoja twarz będzie wskazywała kierunek północny. Na półkuli południowej przy tym samym ułożeniu stóp Twoja twarz będzie skierowana w stronę południową. Uwaga! Ta metoda działa również podczas pełni księżyca!Jeżeli jest noc, a Ty nie masz przy sobie kompasu nie trać nadziei. Jeśli chcesz ustalić kierunki świata znajdź na niebie gwiazdę polarną – to ona wyznacza północ. Jak to zrobić? Musisz znaleźć duży wóz i zwrócić uwagę na jego dwie ostatnie gwiazdy, a konkretniej na odległość pomiędzy nimi (na rysunku oznaczoną symbolem “x”). Od dwóch ostatnich gwiazd tworzysz w myślach linię o długości 5x. Na końcu tej linii znajduje się gwiazda polarna (świeci jaśniej od pozostałych), która jest pierwszą gwiazdą małego wozu. Wadą tej metody jest fakt, że możesz jej używać jedynie w nocy. Dlatego po znalezieniu gwiazdy polarnej narysuj na ziemi (lub ułóż patyki) w sposób obrazujący kierunki świata. Rano będziesz mógł znaleźć jakieś punkty charakterystyczne które pomogą Ci mniej więcej zapamiętać kierunki świata, np. ta góra, bez drzew na szczycie jest na Mazur, “Podręcznik terenoznawstwa”, Akademia Wychowania Fizycznego w Katowicach 2007, s. 15
Polskie ślady na mapie świata, czyli o Polsce bez granic. Gniewomir Kuciapski. 9 lutego 2009, 13:16. FACEBOOK. KOPIUJ LINK. Gdy myślimy o tych odkrywcach, dzięki którym na mapach znalazło
KRAJOBRAZ – PASY RZEŹBY TERENU W POLSCE; Na podstawie wysokości bezwzględnej i ukształtowania powierzchni można wyróżnić główne jednostki ukształtowania powierzchni: niziny, wyżyny i góry. Cechą charakterystyczną ukształtowania powierzchni Polski jest pasowy układ rzeźby terenu. W każdym pasie wyróżniono mniejsze jednostki – krainy geograficzne czyli obszary wyróżniające się podobnymi cechami krajobrazowymi i geologicznymi. Zostały one usystematyzowane w pasach rzeźby terenu: pas pobrzeży (niziny nadmorskie), pas pojezierzy, pas Niziny Środkowopolskie, pas wyżyn (Wyżyny Polskie), pas kotlin (Kotliny Podkarpackie), pas gór. Na ukształtowanie powierzchni Polski wpływ miały geologiczne procesy wewnętrzne (procesy górotwórcze, procesy lądotwórcze, procesy wulkaniczne, trzęsienia ziemi) i zewnętrzne (wietrzenie, erozja, ruchy masowe, akumulacja). Charakterystyczną cechą ukształtowania powierzchni Polski jest pasowość. Pasy wyższe (góry, wyżyny, pojezierza) rozdzielone są pasami niższymi (nizinami, kotlinami). W Polsce zdecydowanie przeważają niziny — zajmują ok. ¾ całego obszaru. Niziny nadmorskie (pobrzeża) Rzeźba mało urozmaicona; na wybrzeżu wydmy porośnięte lasem, piaszczyste plaże lub klify; rozległe obszary pokrywają pola uprawne, w dużych nadmorskich miastach znaczne powierzchnie zajmuje infrastruktura portowa; ogromne znaczenie ma turystyka. Główne procesy Przebieg kształtowania się rzeźby Procesy zewnętrzne – erozja morska i ruchy masowe Rzeźba tworząca się współcześnie Fale morskie niszczą brzegi, powodując osunięcia ziemi i powstanie klifów (wybrzeże wysokie) Procesy zewnętrzne – akumulacja morska i rzeczna Rzeźba tworząca się współcześnie Fale oraz wiatr nanoszą piasek, tworząc plaże (wybrzeże niskie), mierzeje, wydmy Przy ujściach rzek gromadzi się materiał skalny i organiczny, który buduje na przykład deltę Wisły na Żuławach Pojezierza Pagórkowate i faliste niziny; rzeźba bardzo urozmaicona, tworząca malowniczy krajobraz z licznymi jeziorami, wokół których rozciągają się pola i lasy; mało jest żyznych gleb, więc dużą część obszarów bezleśnych stanowią łąki i pastwiska; zabudowa wiejska jest raczej rozproszona; brak okręgów przemysłowych; niewielkie miasta pełnią rolę ośrodków turystycznych. Jezioro Boczne oraz Niegocin, Leinadz2009 [CC BY-SA ( via Wikimedia Commons” Główne procesy Przebieg kształtowania się rzeźby Procesy zewnętrzne – związane z działalnością lądolodu, erozja, akumulacja, ruchy masowe Plejstoceński lądolód skandynawski przyczynił się do pofałdowania terenu Powstały typowe formy polodowcowe, np. moreny, pradoliny, sandry Po ustąpieniu lądolodu liczne zagłębienia terenu wypełniła woda, tworząc jeziora Niziny Środkowopolskie Rzeźba mało urozmaicona; szerokie doliny wielkich rzek; dominuje krajobraz rolniczy; dominują tereny rolnicze: pola uprawne, sady, łąki i pastwiska; na Nizinie Wielkopolskiej wydobywa się węgiel brunatny i gaz ziemny, na Nizinie Śląskiej rudy miedzi. Główne procesy Przebieg kształtowania się rzeźby Procesy zewnętrzne – przeważnie akumulacja Na dużych głębokościach występują osady i fałdowania z mezozoiku i paleozoiku Przykryte zostały grubą warstwą osadów kenozoicznych pochodzących z akumulacji rzecznej, wiatrowej i lodowcowej Wyżyny Rzeźba uzależniona od rodzaju skał w podłożu; występują jaskinie, wąwozy, ostańce skalne; zagospodarowanie jest silnie uzależnione od warunków naturalnych: na zachodzie (Wyż. Śląska) powstała aglomeracja górnośląska bazująca na zasobach węgla kamiennego, a na wschodzie (Wyż. Lubelska) dominują tereny rolnicze rozwinięte dzięki żyznym glebom. Główne procesy Przebieg kształtowania się rzeźby Procesy wewnętrzne – ruchy górotwórcze Najstarsze Góry Świętokrzyskie wypiętrzyły się w orogenezie kaledońskiej Procesy zewnętrzne – akumulacja morska, erozja rzeczna i wiatrowa, wietrzenie mechaniczne i chemiczne (kras), ruchy masowe Przez długi czas były niszczone przez procesy zewnętrzne Większość skał w całym pasie pochodzi z ery mezozoicznej, kiedy obszar ten pokrywało morze, na dnie którego gromadziły się osady Procesy wewnętrzne – ruchy górotwórcze Na początku ery kenozoicznej alpejskie ruchy górotwórcze przyczyniły się do podniesienia terenu Procesy zewnętrzne – akumulacja morska, erozja rzeczna i wiatrowa, wietrzenie mechaniczne i chemiczne (kras), ruchy masowe Późniejsze procesy zewnętrze ponownie działały obniżająco i wyrównująco Kotliny Równinny, wąski pas z monotonną rzeźbą; przepływa przez nie Wisła i jej niektóre dopływy; obok terenów rolniczych rozwinęły się tu ośrodki przemysłowe, ponieważ obszar ten obfituje w surowce mineralne (sól kamienną, ropę naftową i gaz ziemny). Główne procesy Przebieg kształtowania się rzeźby Procesy wewnętrzne – alpejskie ruchy górotwórcze Zapadliska powstałe w czasie wypiętrzania się Karpat Procesy zewnętrzne – akumulacja morska, rzeczna, wiatrowa, lodowcowa Na dnie obniżeń gromadziły się osady morskie, po wyparowaniu wody powstały pokłady soli w Wieliczce i Bochni Później zostały zasypane osadami nanoszonymi przez rzeki, wiatr i lądolód Karpaty Najwyższy pas rzeźby z dwoma głównymi łańcuchami górskimi: Karpatami i Sudetami; duże nachylenie stoków utrudnia zagospodarowanie gór; ludzie osiedlali się przede wszystkim w dolinach i kotlinach śródgórskich, gdzie dominuje rolnictwo, w wyższych duże znaczenie ma turystyka. Główne procesy Przebieg kształtowania się rzeźby Procesy wewnętrzne – fałdowania orogenezy alpejskiej Na przełomie mezozoiku i kenozoiku na dnie morza gromadziły się osady – powstał tzw. flisz karpacki składający się z naprzemiennych warstw piaskowców i łupków Warstwy te zostały silnie pofałdowane w czasie alpejskich ruchów górotwórczych Procesy zewnętrzne – erozja i akumulacja wodno‑lodowcowa, wietrzenie, ruchy masowe Procesy zewnętrzne (erozja, wietrznie, ruchy masowe na stokach) obniżały teren gór, rzeki wyżłobiły długie doliny w Beskidach, a lodowce wysokogórskie – szerokie doliny w Tatrach Tatry Wysokie – najwyższa część Tatr – zbudowane są głównie z twardych, odpornych granitów, które powstały dużo wcześniej (pod koniec paleozoiku) i dlatego pozostały najwyższym pasmem Sudety Źródło: 2016 Masyw Śnieżnika – Sudety, Jacek Halicki [CC BY-SA ( via Wikimedia Commons; Główne procesy Przebieg kształtowania się rzeźby Procesy wewnętrzne – ruchy górotwórcze Fałdowane i wypiętrzane w paleozoiku (orogeneza kaledońska i hercyńska) Procesy zewnętrzne – erozja i akumulacja wodno‑lodowcowa, wietrzenie, ruchy masowe Potem prawie całkowicie zrównane Procesy wewnętrzne – ruchy górotwórcze, działalność wulkanów Na początku kenozoiku w związku z działaniem alpejskich sił górotwórczych wystąpiło popękanie górotworu i przesunięcia warstw skalnych Powstały liczne uskoki i zapadliska, Kotlina Kłodzka i Kotlina Jeleniogórska Szczeliny skalne często wypełniała magma, tworząc tzw. intruzje, np. granitowe, bazaltowe Magma wydobywała się też na powierzchnię jako lawa wulkaniczna Procesy zewnętrzne – erozja i akumulacja wodno‑lodowcowa, wietrzenie, ruchy masowe W Karkonoszach powstają kotły i doliny polodowcowe. W całych Sudetach następuje ponowne obniżanie i wyrównywanie rzeźby Słowniczek Depresja – obszar lądu położony poniżej poziomu morza; geologiczne procesy wewnętrzne (endogeniczne) – procesy kształtujące powierzchnię Ziemi, których energia pochodzi z wnętrza Ziemi; zaliczają się do nich: procesy lądotwórcze i oceanotwórcze (ruchy epejrogeniczne), procesy górotwórcze (ruchy orogeniczne), trzęsienia ziemi, procesy wulkaniczne, geologiczne procesy zewnętrzne (egzogeniczne) – procesy kształtujące powierzchnię Ziemi, których źródłem jest energia słoneczna; zaliczają się do nich: wietrzenie – rozdrabnianie skał pod wpływem czynników atmosferycznych, ruchy masowe – przemieszczanie zwietrzeliny na stoku pod wpływem siły grawitacji, erozja – niszczenie podłoża przez rzeki, lodowce, fale morskie, wiatry, transport – przenoszenie produktów skalnych, akumulacja – osadzanie produktów skalnych, góry – obszar leżący powyżej 500 m charakterystyczne są duże wysokości względne i strome stoki; teren silnie pofałdowany, choć miejscami mogą występować obszary płaskie, tzw. równie; krzywa hipsograficzna – wykres liniowy przedstawiający podział powierzchni danego obszaru według wysokości nad poziomem morza; powierzchnie pod linią wykresu mają kolory hipsometryczne, dzięki czemu łatwiej zinterpretować cały wykres; nizina – płaski lub lekko pofałdowany teren sięgający do wysokości ok. 200–300 m w Polsce do nizin zaliczają się również pojezierza, których najwyższe wzniesienia przekraczają 300 m wyżyna – obszar położony na wysokościach od ok. 300 m do ok. 500 m w Polsce wyżyny sięgają nieco powyżej 600 m (Łysica w Górach Świętokrzyskich – 612 m w niektórych miejscach na świecie wyżyny osiągają nawet kilka tysięcy metrów wysokości bezwzględnej (np. Wyżyna Tybetańska, Wyżyna Meksykańska, Wyżyna Abisyńska); o przynależności danego obszaru do wyżyn decydują wysokości względne, które są tu znacznie mniejsze niż w górach (poniżej 300 m), toteż powierzchnia terenu jest słabiej pofałdowana; do wyżyn zaliczają się również tzw. płaskowyże, czyli obszary płaskie leżące powyżej 200 m Źródło: Licencja modułu: Współczesna rzeźba Polski a dawne wydarzenia geologiczne CC BY „PODRÓŻ PRZEZ REGIONY GEOGRAFICZNE POLSKI” Główne przyczyny obecnego ukształtowania powierzchni Polski – e-podreczniki Poland is beautiful
Kephallonia jest obszarem startowym. Znaleźliśmy tam tylko jedną tabliczkę, i to w Pałacu Odyseusza, na mniejszej wyspie (Ithaka). Ta jest dość łatwa do zdobycia – na widoku, bez paskudnych strażników, którzy mogliby cię powstrzymać przed złapaniem jej. Jest to w zasadzie sposób gry na nauczenie cię, jak te rzeczy działają.